• صفحه نخست
• مبانی اپرا

در دوره باروک موسیقی دستخوش بسط و گسترش نوآوری مهمی شد. این نوآوری، اُپرا یا همان نمایشی است که با همراهی ارکستر به آوازخوانده می‌شود. این ادغام بی‌همتای موسیقی، بازیگری، شعر، رقص، صحنه‌پردازی، جامه و آرایش بازیگران، تجربه‌ای نمایشی (تئاتری) را فراهم می‌کند که هیجان و تأثیر آن فراگیر و مقاومت ‌ناپذیر است. این آواز نمایشی از هنگام پیدایش در حدود 1600 میلادی در ایتالیا، در بسیاری از کشورها اجرا شد و امروزه نیز همچنان یکی از توانمندترین گونه‌های نمایش موسیقایی است.
در اپرا شخصیت‌ها و طرح داستان، به جای گفتار که در درام متعارف به‌کار گرفته می‌شود، به‌واسطه آواز نمایانده می‌شوند. موسیقی در آن گوشنواز است و تأثیر حسی کلام و داستان را نیز تشدید می‌کند. موسیقی اپرا با تجسم حالت، شخصیت، پویائی و کُنشی دراماتیک، حتی یک داستان پیچیده را نیز باورپذیر می‌کند. سیلان موسیقی، داستان را پیش می‌برد. در اپرا، موسیقی همان درام است.
اپرا، اجراکنندگانی می‌خواهد که همزمان قادر باشند به آواز خواندن و ایفاء نقش بپردازند. تکخوان‌ها (آوازخوانان سولو)، تکخوان‌های دوم، گروه کُر، و گاه رقصندگان - همگی با جامه و آرایشی ویژه - بر صحنه هستند. گاه علاوه بر آوازخوانان حرفه‌ای گروه کُر، بازیگران فرعی بازیگران اضافه یا سیاهی لشکر نیز حضور دارند؛ بازیگرانی که آواز نمی‌خوانند اما برای نمونه ، نیزه در دست دارند، ازدحام و شلوغی را تدارک می‌بینند یا به انجام کارهائی حاشیه‌ای سرگرم‌ هستند که بر تأثیرگذاری اپرا می‌افزایند. تدارک چشم‌انداز صحنه، نورپردازی، و سازمان‌ بخشیدن به ابزار و وسایل صحنه در اپرا کاری پیچیده و بغرنچ است. تمام این ابزار و وسایل برای خلق توهم آتش، سیل، توفان و جلوه‌های فراطبیعی به‌کار گرفته می‌شوند. در جایگاه ارکستر که برابر صحنه و پایین‌تر از آن است، نوازندگان و رهبر ارکستر - که مسئولیت هراس‌آور هماهنگ ساختن همه چیز بر عهده او است - قرار گرفته‌اند. تعداد کارکنان یک اپرای بزرگ - از رهبر ارکستر گرفته تا کارگردان صحنه، مربیان گروه‌های آوازی، نوازندگان همراهی‌کننده آوازخوانان هنگام تمرین‌، تکنیسین‌ها و دستیاران صحنه - شاید به چند صد نفر برسد.
بخش عمده جاذبه اپرا به قابلیت و توانائی در آفرینش یک نمایش شکوهمند متکی است. اپرا از دیدگاه تاریخی، با پسند طبقه ممتاز بستگی و تناسب داشته است؛ از دربار پادشاهان و شاهزاده‌ها (که توان تدارک آن را داشتند) نشأت گرفت و مدت‌ها نوعی سرگرمی اشرافی باقی ماند. اما هنگامی‌که از نظر موضوع، به مردم واقعی بیش از شخصیت‌های سلطنتی پرداخت، تماشاگران عامی را نیز به خود جلب کرد. امروزه رادیو و تلویزیون، ویدیو، و آثار ضبط‌ شده، اپرا را از شکل سرگرمی تجملی و غریب ثروتمندان دور کرده است. میلیون‌ها تن، با هر میزان از توان اقتصادی، معنای اپرا را می‌دانند؛ تجربه‌ای حسی که تأثیرگذار و لذت‌بخش است.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”